W zasadzie masz rację, ale weź pod uwagę, że kobieta dusiła się w swoim życiu. Marny żywot w "tymczasowym" domu, obok męża, który w ogóle jej nie zauważa w szarej, bezuczuciowej codzienności, w świecie mizernej pracy i kolegów od szklanki piwa. Mąż nie widzi lub nie reaguje jak źle traktują matkę dzieci, szczególnie najstarszy syn. Trudno się dziwić, że bohaterka dusi się w takim życiu każdego dnia odczuwając potrzebę jakichkolwiek zmian. A gdy tuż obok pojawia się sympatyczny Polak..., oczywiście, że to bez sensu, ale dla niej był to przynajmniej chwila ucieczki, zapomnienia. W tym czasie znowu poczuła się ważna, kochana i potrzebna. Zwyczajnie, po ludzku.
Ten film może być napomnieniem dla małżeństw z wieloletnim stażem, by nie popadali w rutynę, szanowali się i zauważali się każdego dnia. Również jako wskazówka dla mężczyzn, żeby dostrzegali swoje żony i partnerki nawet po wielu wspólnych latach, by widzieli ich potrzeby i oczekiwania...

..Jak dla mnie-film o irytującym poziomie nicości!Niechby go nie nakręcili-nikt by nie żałował ani nawet..nie zauważył!Biedna kobitka; roli Westy-strażniczki domowego ogniska-nie chaciała,bo miała (zbyt wysokie?) aspiracje i po pozwoleniu spłodzenia sobie trojga dzieci-zaczęła się "dusić " w roli,jaka jest udziałem kazdej kobiety,od zarania dziejów!No;rzeczywiście!"Dusiła się',Bidulka! Mąż ,też,model! Powiadomił że idzie "na chlanie";o jej zgodzie czy chęci spędzienia z nim czasu na czymkolwiek-nawet nie pomyślał!Wrażliwość ich wszystkich-to taki...poziom bałkański! Irytujacy fillm i strata czasu!